شورای عالی مجمع ملی برای نجات افغانستان در تاریخ ۶ سرطان ۱۴۰۴ با حضور اکثریت اعضا، جلسه‌ای را به منظور بررسی تحولات اخیر سیاسی در سطح منطقه و کشور برگزار کرد. در این نشست، مواضع مجمع در رابطه با اخراج اجباری و بی‌سابقه مهاجران افغانستانی از سوی کشورهای همسایه، نشست دوحه میان سازمان ملل و گروه طالبان، و تصویب لایحه منع کمک به گروه طالبان توسط کنگره ایالات متحده آمریکا مورد بحث و بررسی قرار گرفت و تصمیمات لازم اتخاذ گردید.
۱. وضعیت مهاجرین در ایران و پاکستان
در مورد روند نگران‌کننده و بی‌سابقه اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از ایران و پاکستان، شورای عالی مجمع ملی برای نجات افغانستان ضمن ابراز نگرانی عمیق، تصمیم گرفت تا اقدامات لازم جهت مذاکره و برقراری تماس با مسئولان ذیربط در این کشورها به عمل آید و راه‌کارهایی برای بهبود وضعیت مهاجرین جستجو گردد.
با تأسف باید گفت که در روزهای اخیر، به‌ویژه پس از درگیری دوازده‌روزه ایران با اسرائیل، روند اخراج‌های گروهی از سوی جمهوری اسلامی ایران شدت یافته است. گزارش‌های رسیده حاکی از رفتارهای غیرانسانی و غیر اسلامی مأموران با مهاجرین می‌باشد که در بسیاری از موارد کرامت انسانی آنان را نقض کرده و حتی فرصت دریافت حقوق کارگری یا تسویه‌حساب‌های مالی‌شان با شهروندان ایرانی از آن‌ها سلب گردیده است.
بدیهی است که در نبود یک نظام مشروع، فراگیر و کارآمد در افغانستان و در شرایطی که گروه طالبان نه توان پذیرش این جمعیت عظیم مهاجر را دارد و نه اراده‌ای برای آن، این روند در آینده‌ای نزدیک می‌تواند به یک فاجعه انسانی تمام‌عیار بینجامد. از این‌رو، مجمع ملی برای نجات افغانستان از مسئولان جمهوری اسلامی ایران و پاکستان صمیمانه می‌خواهد تا یک سازوکار شفاف، انسانی و انعطاف‌پذیر را برای بازگشت مهاجران بی‌پناه در نظر بگیرند، به‌گونه‌ای که هم پیوندهای فرهنگی و تاریخی میان دو ملت خدشه‌دار نشود و هم مهاجرین افغانستان بتوانند با عزت، خاطره‌ای نیک از کشور میزبان داشته باشند.
۲. موضع نسبت به مصوبه اخیر کنگره ایالات متحده
مجمع ملی برای نجات افغانستان از تصویب لایحه منع کمک به گروه طالبان توسط کنگره ایالات متحده استقبال می‌کند و این اقدام را، هرچند دیرهنگام، گامی مثبت در جهت مسدودسازی منابع تقویت تروریسم و افراط‌گرایی در منطقه ارزیابی می‌نماید. شکی نیست که در چهار سال گذشته، طالبان از کمک‌های مالی ایالات متحده برای تحکیم قدرت غاصبانه و سرکوبگرانه‌ی خود و نیز برای حمایت از گروه‌های افراطی بهره‌برداری کرده است. امید می‌رود با این اقدام، دست‌کم یکی از منابع مالی این گروه محدود گردد.
۳. نشست دوحه و تعامل سازمان ملل با طالبان
مجمع همچنین در نشست خود، روند گفت‌وگوهای یک‌جانبه سازمان ملل با طالبان را، بدون حضور نمایندگان واقعی مردم افغانستان، بررسی کرد و آن را عامل تقویت این گروه و نوعی مشروعیت‌بخشی به آن ارزیابی نمود. شورا بر این باور است که ادامه این روند ناقص، نه‌تنها به حل بحران افغانستان کمک نخواهد کرد، بلکه بر پیچیدگی آن خواهد افزود.
از این‌رو، مجمع از سازمان ملل متحد می‌خواهد که از تکرار تجربه‌های ناکام گذشته دست بردارد و برای مدیریت هرگونه گفت‌وگو یا نشست آینده، یک مکانیزم شفاف، فراگیر و عادلانه با حضور تمامی جناح‌ها، نهادهای مدنی، نمایندگان سیاسی و شخصیت‌های مورد اعتماد مردم افغانستان در پیش گیرد.