بنام خداوند حق و آزادی
هجدهم سنبله مصادف است با سال‌روز شهادت قهرمان ملی کشور، اسطوره‌ی جهاد و مقاومت، سالار شهدا، سردار نبردهای آزادی‌بخش کشور، شهید احمدشاه مسعود و هفته‌ی شهید که با فرارسی این روز، یاد وخاطرات احمدشاه مسعود شهید و سایر شهدای کشور را گرامی می‌داریم.
بیست و یکسال قبل در چنین روزی، افغانستان یکی از فرزندان صادق، دل‌سوز، فداکار و قهرمان خود را در نتیجه‌ی توطیه منطقه‌ای و بین‌المللی در تبانی و هم‌آهنگی گروه القاعده و طالبان از دست داد که هنوز داغ سفر بی برگشت آن سالار شهدا، شهید احمدشاه مسعود، تازه است و یادش جاویدان خواهد ماند.
احمدشاه مسعود که به روایت دوست و دشمن به عنوان مبارز آزادی‌خواه شناخته شده است، از چهره‌های درخشان تاریخ معاصر کشور ماست. تاریخی که به درازای سال‌های طولانی در دل خود رویدادها و چهره‌های بی شماری را ثبت دارد، برای مسعود جایگاه ویژه‌یی را اختصاص داده است. جایگاهی که عامل درخشندگی تاریخ و حامل افتخارات بی‌شمار است.
احمدشاه مسعود از دید ملی و بین‌المللی انسان برازنده و چند بعدی شناخته شده است. شخصیت‌های مطرح دنیا او را فرمانده با تدبیر، مرد آزاده، چریک نبردهای گوریلایی، قهرمان جنگ سرد و فرمانده شکست ناپذیر خواندند و همین‌گونه برخی از کارشناسان هنر جنگ او را هم طراز شارل دوگول، هوشی‌مین و چه‌گوارا پنداشته اند. او هم‌چنین در میان مردم افغانستان به عنوان قهرمان ملی، مرد آزاده و محبوب، جایگاه ارزشمندی دارد.
مردم افغانستان در مبارزه‌ی آزادی خواهانه‌ی چهاردهه گذشته، مرهون تلاش، زحمات و فداکاری‌های مردان و زنان قهرمان این سرزمین است که یاد و خاطرات شان را گرامی می‌داریم. وقتی تاریخ افتخارات کشور را ورق بزنیم بی تردید – نام پیشوای جهاد و مقاومت و شهید صلح، پروفیسور برهان‌الدین ربانی، شهید وحدت ملی، استاد عبدالعلی مزاری شهید، شهید ملت، شهید استاد عبدالقادر ذبیح‌الله، حاجی عبدالحق شهید، شهید مطلب بیک، شهید سید مصطفی کاظمی، شهید جنرال عبدالرازق، شهید انجنیر محمدعمر و صدها و هزاران شهید نام‌دار و گم‌نام دیگر در ذهن هریک ما مجسم می‌شود که برای این سرزمین فداکارانه تلاش و مبارزه کردند و نام‌های شان تا بلندای هندوکش و پامیر، تا کوه بابا و سپین غر، تا هیرمند و فرارود، تا البرز و بگوا و تا پایداری تاریخ، جاویدانه خواهد بود.
ما در اوضاعی از بیست و یک‌سالگی شهادت قهرمان ملی کشور، شهید احمدشاه مسعود گرامی‌داشت بعمل می‌آوریم که سرزمین ما زیر سلطه‌ی گروه تروریست و هراس افگن، طالبان ظالم و خونخوار قرار گرفته است و آن خاک پاک و مقدس در زیر چکمههای این عناصر مزدور و فریب خورده قرار دارد. گروهی که با اهانت متکرر به آرامگاه و افکار قهرمان ملی، روان ملیون‌ها پیرو او را خدشه دار کرد و به وحدت و هم‌زیستی مسالمت آمیز مردم افغانستان، صدمات فراوانی وارد کرد و در کنار آن به علاوه‌ی سلب آزادی های شهروندی، حقوق زنان، حق آموزش و کار زنان را گرفته اند و عملا به نسل کشی تباری، کوچ اجباری، قتل‌های هدفمند، چپاول دارایی عامه، نقض حقوق بشر، تجاوز جنسی و هزاران جنایت دیگر مبادرت می‌ورزند و عملاً نظام مردم سالار را ساقط، حکومت را فروپاشیده و نظم عمومی را به یک روی‌کرد بدوی قبیلوی و غیر مدرن پی ریخته اند.
احمدشاه مسعود با نزدیک به یک دهه مبارزه در برابر طالبان و تروریستان، به جهانیان تفهیم نمود که او در برابر تروریزم مبارزه می‌کند و خطر این آفت فراتر از افغانستان، جهان را نیز تهدید می‌کند، اما به این ندا کمتر گوش داده شد که نتیجه آن دو روز قبل از شهادت مسعود مشاهده شد که تروریزم نیروی قابل تعامل نیست و نباید در برابر آن با مدارا برخورد کرد. امروز یک‌بار دیگر همان خطر با سلطه‌ی طالبان بر افغانستان و تبدیل شدن سرزمین ما به لانه‌ی امن هراس افگنان جهانی، جهان را تهدید نموده، در معرض خطر جدی حملات تروریستی از افغانستان قرار داده است و اگر با این خطر از راه مدارا و تعاملِ غیر رسمی و نا متعارف برخورد صورت می‌گیرد، دنیا در برابر عواقب اعمال آنان مسؤل و پاسخگو خواهد بود.
آنچه مسلم است اینکه هنوز پس از بیست و یکسال از شهادت احمدشاه مسعود، حقانیت مبارزه او واضح و روشن است و درک او را نسبت به شناخت دشمن و وضعیت افغانستان، منطقه و جهان نشان می‌دهد. دشمنی که به هیچ اصلی پا بند نیست و هیچ تعاملی را جز تمامیت خواهی حرمت نمی‌گذارد.
شواری مقاومت ملی برای نجات افغانستان در حالی‌که فرا رسیدن بیست و یکمین سال‌روز شهادت قهرمان ملی و هفته‌ی شهید را گرامی دارد، از جامعه‌ی جهانی می‌خواهد که با تاکید بر همان توصیه‌های شهید مسعود در قبال مبارزه با تروریزم با این گروه نباید از راه مدارا و تعامل که اغوا کننده و تغافل است، پیش بروند، بلکه از مبارزه‌ی برحق مردم افغانستان به عنوان نبرد آزادی خواهانه و رهایی از چنکال تروریزم و خفقان، برای ساختن افغانستان مدرن، مترفی و مردم سالار که در آن انتخابات به عنوان یک اصل پذیرفته شده و آزادی‌های مردم بخصوص حق آزادی آموزش و کار زنان رعایت و حکومت غیر متمرکز، مشروع و فراگیر که در آن تمامی اقوام خود را ببینند، شکل بگیرد، حمایت کنند. در غیر آن چشم انداز فردای کشور با سلطه‌ی طالبان، تاریکی و نا امیدی، تشدید فقر و بیکاری، تداوم ظلم و جنایت و حاکمیت گسترده‌ی تروریزم خواهد بود.