بنام خداوند جان و خرد
سازمان ملل متحد در بیست و پنجم اپریل سال 2023 بنا به درخواست شورای امنیت آن سازمان، آقای فریدون سینیرلی اوغلو را به عنوان هم‌آهنگ کننده ویژه آن سازمان در افغانستان توظیف نمود که آقای سینیرلی اوغلو با سفر به برخی کشورها و همچنین افغانستان، با شماری از شخصیت‌های سیاسی و گروه طالبان دیدار و گزارش خود را به سرمنشی سازمان ملل ارایه که قرار است در نشست شورای امنیت آن سازمان مورد ارزیابی و بحث قرار گیرد.
شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان ضمن قدردانی از آقای انتونی گوترش دبیرکل و همچنین آقای فریدون سینیرلی اوغلو هماهنگ کننده ویژۀ ملل متحد در امور افغانستان که این گزارش را با همکارانش تهیه کرده است، مواضع خود را در قبال گزارش و نقشۀ راه آن سازمان به شرح زیر اعلام می‌دارد:
در نقشه راه ملل متحد که براساس یافته‌های گزارش هم‌آهنگ کننده آن سازمان در امور افغانستان تهیه شده است، نکات مثبتی وجود دارد که شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان از آنها استقبال می‌کند. تاکید ملل متحد بر تامین حقوق بشر به‌خصوص حقوق زنان و ضرورت رعایت مفاد تمام کنوانسیون‌های بین‌المللی که افغانستان به آنها ملحق شده است، از مهم‌ترین نکات مثبت این نقشه راه و بخشی از مطالبات برحق مردم افغانستان است. همچنین تاکید بر گفتگوی همه‌شمول میان طرف‌های داخلی و ایجاد حکومتی مبتنی بر قانون اساسی از دیگر نکات مثبت نقشه راه جدید ملل متحد و مورد تایید مردم افغانستان است. اشاره به خطر رشد تروریسم و حضور گروه‌های تروریستی در افغانستانِ تحت تسلط جابرانۀ طالبان نکته اساسی است که خوش‌بختانه به درستی در نقشۀ راه جدید مورد توجه قرار گرفته است.
علاوه بر موارد فوق و ضمن بوجود آمدن تغییر درنگاه جامعۀ جهانی نسبت به رفتار تعامل‌گرایانه با گروه طالبان، نکات مثبت دیگری نیز در نقشه راه وجود دارد که متاسفانه باید اذعان داشت که طالبان هیچ‌یک از موارد فوق و دیگر دیدگاه‌های مثبت ملل متحد را قبول ندارد و هم‌چنان بر انحصار، استبداد، اعمال اپارتاید جنسیتی، نفاق افگنی، ستم و نقض حقوق اساسی شهروندان افغانستان ادامه داده و می‌دهند.
در نقشه راه جدید ملل متحد نکات زیان‌بار و قابل نگرانی برای مردم افغانستان نیز وجود دارد که امیدوار هستیم مورد توجه مقامات ملل متحد و همکاران بین‌المللی قرار گیرد. شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان، از این موارد که آینده افغانستان را به شدت صدمه می‌زند، عمیقاً نگران است.
در گزارش آقای سینیرلی اوغلو گفته شده است که طالبان پس از سلطه خود امنیت را در افغانستان برقرار ساخته اند و گراف جنگ و کشتار پایین آمده است. در کنار اینکه تعریفی از امنیت به مفهوم حقوقی آن ارایه نشده، سوال اساسی این است که قبل از سلطۀ جابرانه طالبان چه کسی امنیت افغانستان و آرامش مردم ما را مختل کرده بود و جنگ و کشتار را بر مردم افغانستان تحمیل می‌کرد؟ بدون شک آن کشتارهای جمعی را همین طالبان انجام می‌دادند و حالا که قدرت را تحویل گرفته اند، روش کشتار را عوض کرده، به قتل‌ها و ترورهای هدفمند نظامیان و نیروهای امنتی پیشین، ترور مسوولان حکومت قبلی، انفجار در مساجد شیعیان و هدف قرار دادن پیروان مذاهب و اقوام خاص، متوسل می‌شوند. که این‍‌ها مصداق و نمونه‌های ناامنی در قلمرو تحت تسلط جابرانۀ طالبان است. درکنار آن پرسش جدی اینست که اگر آن امنیتی را که طالبان ادعا کرده اند، تامین است، چگونه هر روز به میزان مهاجرت مردم افغانستان از کشور شان افزوده می‌شود؟
ما به این باور هستیم که وضعیت فعلی که به آن امنیت گفته شده است، رویدادی است که با ارعاب و سرنیزه طالبان، حاکم شده است و خشم و نفرت مردم از این گروه همچون آتش زیر خاکستر موجود است. از سوی دیگر مردم افغانستان به‌خصوص بخش‌های خاصی از مردم هر روز در زیر تسلط جبری طالبان یا شهید می‌شوند، یا زندانی و شکنجه و یا از کشور فرار می‌کنند. بنابراین اگر گروه طالبان وادار به مطالبات برحق مردم و رعایت حقوق شهروندی مردم نشود، به‌زودی شاهد شعله‌ور شدن جنگ خانمان‌سوز و خشم مردم خواهیم بود.
در نقشه راه همچنین بر ضرورت تعامل مثبت جهان با گروه طالبان به عنوان حکومت دفاکتو تاکید شده است که این مورد جدا نگرانی مردم افغانستان را برانگیخته است و از همین رو پس از انتشار نقشه راه ملل متحد ده‌ها نهاد مدنی و حقوق بشری و جناح‌های مختلف سیاسی در باره آن ابراز نگرانی کردند. توقع نمی‌رود که سازمان ملل متحد، به تعامل با گروهی تاکید ورزد که حامی و میزبان گروه‌های تبهکار تروریستی جهان اند و هر روز در کنار نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب مردم، اپارتاید جنسیتی را اعمال و مردم را شبیه زندانیان گروگان گرفته اند.
شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان نیز از این موضع ملل متحد نگران است و با توجه به اظهارات قبلی برخی از مقامات این سازمان و همچنین با توجه به نشست سرنوشت‌ساز آینده آن که بنا است بحث به رسمیت‌شناسی گروه طالبان به بهانه واقعیت موجود در آجندای آن قرار گیرد، این موضع ملل متحد سبب لجاجت بیشتر و غرور کاذب گره طالبان خواهد شد. از همین رو ما خواهان آن هستیم که جامعه جهانی و ملل متحد به جای تسلط غاصبانۀ گروه تروریستی طالبان، موارد زیر را به عنوان واقعیت‌های افغانستان امروزی درک کنند و در راستای رفع این مشکلات تلاش کنند: نقض گسترده و مکرر حقوق بشر، عدم پای‌بندی گروه طالبان به هیچ یک از ارزش‌های انسانی، تبدیل شدن افغانستان به عنوان یک زندان بزرگ برای مردم به‌خصوص برای زنان، بسته بودن دانشگاه‌‌ها و مکاتب بر روی زنان و دختران، ممنوعیت کار زنان در تمام بخش‌های دولتی و غیر دولتی و حذف کامل آنها از حیات اجتماعی و انسانی، تداوم شهادت نیروهای امنیتی و کارمندان نظام پیشین، استمرار نسل‌کشی بخشی از اقوام خاص کشور، کوچ اجباری اقوام معین در شمال و مناطق مرکزی افغانستان، جابجایی‌های غیر قانونی و فشار بر اقوام مختلف افغانستان، شکنجه و زندانی کردن فعالان مدنی و حقوق بشر، نقض گسترده آزادی بیان، تعلیق تمام قوانین افغانستان به شمول قانون اساسی، مخالفت صریح با تمام ارزش‌های بشری و مفاد منشور ملل متحد و ده‌ها مورد دیگر.
شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان ضمن استقبال از موارد مثبت گزارش و نقشه راه جدید و ورود فعال ملل متحد به قضیه افغانستان و اعلام آمادگی برای هرگونه همکاری در زمینه حل دایمی بحران در کشور ما، از سازمان ملل متحد درخواست می‌نماید:
- گزارش تهیه شده از جانب هم‌آهنگ کننده ویژۀ آن سازمان برای افغانستان، دارای نواقصی است که قبل از مبنا قرار دادن آن در نقشه راه آن سازمان و ارایه آن برای تصمیم گیری به شورای امنیت، نقاط ضعف آن را از طریق تماس با جریان‌های سیاسی از جمله شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان که بزرگ‌ترین چتر فراگیر سیاسی است، شخصیت‌های مؤثر و جامعۀ مدنی افغانستان شناسایی و اصلاح نماید.
- توقع می‌رود که سازمان ملل متحد همان‌طوری که در نقشه راه برای افغانستان از تعامل دو جانبه میان جامعۀ جهانی و سلطۀ طالبان، به تعامل سه جانبه میان (جامعۀ جهانی، مردم افغانستان و گروه طالبان)، تغییر دیدگاه داده است، روند گفتگوی سیاسی مطابق جدول زمان‌بندی شده را روی‌دست گیرد که در این گفتگو تمامی طرف‌های سیاسی تاثیرگزار و مردم افغانستان شامل باشند که نتایج آن منجر به حل دایمی معضل افغانستان از طریق شکل‌گیری دولت مبتنی بر قانون و برخاسته از اراده مردم افغانستان گردد.