بسم الله الرحمن الرحیم
فرارسی هجدهم سنبله، بیست و دومین سالروز شهادت قهرمان ملی کشور، شهید احمد شاه مسعود، اسطورۀ جهاد و مقاومت، مجاهد پارسا و مبتکر شیوۀ جنگهای نامتقارن در کشور و هفتۀ شهید را گرامی می داریم.
گرامیداشت از سالروز شهادت قهرمان ملی و هفتۀ شهید به مثابۀ ارجگذاری از مجاهدتهای ملتی است که در برابر خود کامگی، استبداد، اشغال و وابستگی، سر تسلیم فرود نیاورد و با بسیج تمام ظرفیتهای ملی از استقلال و تمامیت ارضی خویش صیانت به عمل آورد.
بیست و دو سال قبل در هجدهم سنبله، افغانستان یکی از فرزندان صادق، فداکار و مجاهد مؤمن وپارسای خود را در اثر توطئۀ مشترک سازمانهای استخباراتی منطقه و جهان با گروههای تروریستی القاعده و طالبان از دست داد، سردار پر افتخار جهاد افغانستان، ستون تحکیم استقرار دولت اسلامی مشروع در کشور محسوب می گردید، دشمنان افغانستان برای اینکه مانع از استقرار دولت مستقر نابع از ارادۀ مردم شوند، گروه افراطی طالبان را به عنوان حربۀ سبوتاژ استقرار دولت مزبور ایجاد و با امکانات فراگیری تجهیز و تمویل کردند، امری که نتنها پروسۀ استقرار دولت اسلامی را با موانع مواجه ساخت که با حملات ۱۱ سپتامبر به بزرگترین تهدید امنیت جهان غرب مبدل گردید. دوایری در غرب بویژه در ایالات متحده امریکا متاسفانه از گذشته عبرت نگرفته و بعد از گذشت بیش از دو دهه از تراژدی هولناک یازده سپتامبر، یکبار دیگر با امضای توافقنامۀ دوحه وتحمیل طالبان بر افغانستان رویکرد تعامل با تروریستان را در پیش گرفته و در صدد سفید سازی کارنامۀ سیاه طالبان اند. موضوعی که باعث تبعات فاجعه باری برای افغانستان گردیده است.
قهرمان ملی از دید ملی و بینالمللی، به عنوان انسان برازنده و شخصیت چند بعدی شناخته شده است. او در میان مردم افغانستان و رهبران ونخبگان جهان به عنوان جنگجوی آزاده، فرمانده انسانگرا و مجاهد متواضع و محبوب شناخته شده و از جایگاه ممتازی برخوردار است.
وقتی تاریخ افتخارات کشور را ورق بزنیم، نام های جاودانی چون شهید صلح پروفیسور برهان الدین ربانی، شهید وحدت ملی، شهید استاد عبدالعلی مزاری، شهید استاد عبدالقادر ذبیحالله، شهید حاجی عبدالقدیر، شهید عبدالمطلب بیک، شهید جنرال عبدالرازق، شهید استاد صبور فرید، شهید جنرال محمد داوؤد داوؤد، شهید انجنیر محمد عمر، شهید احمدخان سمنگانی، شهید سید مصطفی کاظمی، شهید جنرال عبدالرحمن سیدخیلی، شهید خان محمدخان و صدها و هزاران شهید نامدار و گمنام دیگر در ذهن های ما مجسم میشود، شهدایی که برای عزت و حیثیت مردم جان های شان را نثار کردند و الگو های شدند برای جاودانگی در مسیر عزت و سربلندی.
باید تبیین نمود که در اندیشۀ قهرمان ملی و سایر شهدای کشور، محور اصلی تمام قضایای سرنوشت ساز ملی، مردم هستند. باور ما در شورا این است که مردم افغانستان بدون توزیع افقی قدرت و اصل مدیریت غیر متمرکز و ایجاد نظام مردم سالاری که نابع از ارادۀ آحاد مردم باشد و از طریق برگزاری انتخابات شفاف، فراگیر و معیاری حاکمان در آن برگزیده شوند و در پرتو قانون و احترام تفکیک قوای سه گانه اعمال قدرت نماید، قادر به حل معضل قدرت و معالجه بحران های هویت، مشروعیت و مشارکت نخواهد بود.
با تاسف باید بیان نمود که یاد بود از بیست و دومین سالروز شهادت قهرمان ملی در حالی صورت میگیرد که متاسفانه کشور ما در همهی عرصههای زندگی با عقب گشت وتراژدی سیاه و خونینی مواجه است.
محدودیت شدید حقوق اساسی، نقض کامل حقوق زنان، سرکوب آزادی بیان، الغای سیستم سیاسی و حقوقی کشور، کشتار مردم ملکی، اپارتاید جنسیتی، هویتی، فرهنگی وزبانی، اسکان بیگانگان به هدف تغییر جمعیت در کشور، صدمه زدن به سیستم مالی و اقتصادی و نظام آموزش و پرورش و آموزشهای عالی و بلند رفتن گراف فقر و بیکاری و حملات هدفنمد به خبرنگاران، مامورین و مقامات دولت سابق، مدافعین حقوق بشر، فعالین جامعة مدنی و مخالفین سیاسی تبعات ویرانگری هستند که در نتیجۀ غصب سلطه و تعامل جهان با یک گروه غیر مسوول و حامی تروریستان منطقهای و بینالمللی عرصه را برمردم افغانستان تنگ و زندگی آنها را به کابوس وحشتناکی مبدل کرده است.
سیطره غاصبانه و غیر مشروع یک گروه افراطی با عملکرد تروریستی بر کشور، نتنها به روابط و جایگاه افغانستان در نظام بینالملل صدمه زده است که تحمیل این گروه ظالم بر کشور، باعث خلای مشروعیت گردیده و زمینۀ جولانگری خودکامگی، شقاوت سیاسی و استبداد عریان را فراهم کرده است.
این وضعیت از تمام احزاب و جریانهای سیاسی، علما، فعالین مدنی، جامعة زنان، جوانان و همه اقشار مردم و نخبگان در داخل و خارج کشور می طلبد که همه برای آزادی کشور صفوف شان را فشرده کنند و آزادی کشور و مقاومت برای امحای سلطۀ غاصب تحمیل شده بر کشور، یگانه اولویت همۀ ما باشد.
شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان در حالیکه فرا رسیدن بیست و دومین سالروز شهادت قهرمان ملی افغانستان و هفتۀ شهید را گرامی میدارد، از جامعۀ جهانی میخواهد نسبت به سرنوشت مردم افغانستان بی تفاوت نباشد و نباید گذاشت سرنوشت قریب به چهل ملیون انسان در گرو گروه غیر مسوولی باشد که به هیچ یک از بدیهیات انسانی و نورمهای حقوقی و اخلاقی باور ندارد و ادامه سلطۀ غیر مشروع و ظالمانه آن، جز خشونت مزید، تشدید فقر و بیکاری، تداوم ظلم و جنایت و گسترش تهدیدات تروریستی به منطقه و جهان، ارمغان دیگر نخواهد داشت.